Έφη Π. Μιχελή (1906-1984)
Η Έφη Μιχελή, το γένος Ιωάννου Μαραγκού, σύζυγος του Παναγιώτη Μιχελή, γεννήθηκε στην Αθήνα.
Εμφανίσθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο ως ζωγράφος το 1952 με έργα τεχνοτροπίας ναΐφ, που διατηρούν τη δροσιά της παιδικότητας. Πήρε μέρος σε όλες τις Πανελλήνιες Εκθέσεις από το 1952 έως και το 1973, καθώς και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Έργα της βρίσκονται σε πινακοθήκες και μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Η Έφη Μιχελή κληροδότησε στο Ίδρυμα Μιχελή την πλειονότητα των έργων της.
Μέλος πολλών καλλιτεχνικών σωματείων, υπήρξε πρωτεργάτις της σύστασης της Διεθνούς Γυναικείας Μορφωτικής Ομοσπονδίας (Fédération Internationale Culturelle Féminine), της οποίας εξελέγη το 1980 Πρόεδρος. Εργάσθηκε με ιδιαίτερο ζήλο για τη συγκρότηση του Τμήματος Ελλάδος της Ομοσπονδίας, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρoς (1974-1984).
Υπήρξε επίσης μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής και της εκδοτικής επιτροπής του περιοδικού Χρονικά Αισθητικής, του οποίου ήταν τακτική συνεργάτης. Σε ένδειξη τιμής και αναγνώρισης της πολύπλευρης προσφοράς της στο περιοδικό Χρονικά Αισθητικής και στην Ελληνική Εταιρεία Αισθητικής, ο τόμος 25-26/1986-87 του περιοδικού είναι αφιερωμένος στη μνήμη της.
Η Έφη Μιχελή ίδρυσε το 1979 το Ίδρυμα Παναγιώτη και Έφης Μιχελή του οποίου υπήρξε η πρώτη Πρόεδρος και στο οποίο κληροδότησε όλη την περιουσία της.
Το Ίδρυμα Παναγιώτη και Έφης Μιχελή έχει διοργανώσει τέσσερεις αναδρομικές εκθέσεις των έργων της Έφης Μιχελή: στην Αθήνα (2002), στο Ρέθυμνο (2005), στο Βερολίνο (2006) και στη Φιλιππούπολη (Plovdiv) της Βουλγαρίας (2010).